Zinemea

Bizkaie!

Bizkaie!

Veneziako 'Casanova' maitale asegatx eta ospetsuaren ganeko film honek ikusleak entreteniduteko bestelako helbururik ez dauka eta, egia esan, horretan nahiko fin dabilela adierazo beharra dago. Honako hau pertsonaia karismadunen, alkarrizketa distiratsuen eta egoera barregarrien komedia bat da. Edozelan be, hainbat unetan indarge agiri da, makal, batez be pelikulearen lehenengo zatian. Zorionez, aktoreak berehalakoan konturatzen dira eskuartean daukien beharraz, eta ez da harritzekoa Heath Ledger-en jario eta etorria, ez eta Frantzeska interpretaukeran Sienna Miller erakargarriak erakusten dauen bizitasuna be. Baina, benetan ...

‘Transamerica’ zinemagintza independentearen barruan egindako film atsegin eta apala da, ikus-entzuleak liluratu ez, baina tarte on bat pasetako eta transexualidadearen ganeko gaiaren inguruan hausnartzeko aukera interesgarria opesten dau. Pelikula honek dramea eta komedia egokiro nahastau eta behar besteko apaltasun eta soiltasunez jokatzen dau, neurri-neurrian. Egia da, baina, hainbat unetan genero bien arteko zelan edo halango desorekea dagoana (Bree-ren amaren jokabidea lar histrionikoa da), baina kontakizuna gusto onez eta errespetuz eginda dago, eta, ondorioz, normalean luzemetraia independente honeetatik igesi dabilzan ikusleek ...

"Rumor has it..." ez da film distiratsua eta ez dau barre larregirik eragiten, komedia bat izanagaitik be. Seguru antzean, horixe da pelikula honen arazo nagusia: agiriko komikotasun faltea; ondorioz, istorioa gorabehera erromantikoen bidezidor bihurrietatik abiatzen da; bide estu horretariko batzuk, ganera, behar baino askoz be trinko eta eztitsuagoak dira. Baina, hori guztiori gorabehera, kontakizunak ez dauka ezelako interes dramatikorik, ez eta umoristikorik be. Hasierako abiapuntua erakargarria da. Sarah Huttinger-ek jakin ahal izan dau bere familia Mike Nichols-en “Graduatua” film ospetsua ...

'Pride & prejudice' pelikulan beren beregi azpimarratu beharreko lehenengo gauzea gidoilariaren abilezia eta trebetasuna da. Ez da bape erraza izan behar makina bat personaia daukan eta protagonisten hartu-emon ezin bihurriagoak erakusten dauzen liburu baten moldatze beharra hain modu distiratsuan atontzea eta laburbiltzea. Narrazinoan hutsuneak sumatzen dira eta erraz be erraz igarri daitekez, formatu zinematografikora egokitzeko, traman emon behar izan diran saltoak. Ganera, behar baino gehiago luzatu dabelakoa daukat. Edozelan be, kontakizunaren haria sendoa eta interesgarria da eta personaien arteko alkarrizketak argiak eta zorrotzak; horri guztiorri, ganera, amodio eta komikotasun ikutu orekatu eta burutsuak gehitu behar jakoz. Bestalde, aitatzekoa da lehenengo minutuetan kamerea mobiduteko eta personaia guztiak aurkezteko egindako lana, Bennet familia ezagutzen dogunean edo Bingley-tarrek antolaturiko jantzaldia azaltzen danean. Era berean, girotze lana eta soinu banda be on-onak dira eta istorioari egokiro lotzen jakoz. Azkenik, ezin dogu albo batera itxi film honetako antzezleen lana. Keira Knightley gazte erakargarriak bikain jardun dau, baina Brenda Blethyn dibertigarria edo Donald Sutherland ahaltsua, besteak beste ...

Bizkaie!

Argi dago 'Good night, and good luck' filma Estatu Batuetako ikus-entzuleei beren beregi zuzendutako kontakizuna dana; izan be, pelikulearen egileek jakintzat emoten dabe mundu guztiak Edward R. Murrow kazetari entzutetsua ezagutu behar dauela; seguru antzean, horregaitik ez dabe bape nekerik hartu, ez dabe izerdirik bota personaia nagusia aurkezten. Edozelan be, Clooney-ren filmaren arazo nagusia zera da: sakontasunik eza. Ez da sakontzen filmean, ez da sakontzen personaien garapenean; McCarthy-ren eta Murrow-ren arteko liskarreko hainbat pasarte aukeratu eta horreetxek irudikatzeko erabagia hartu ...

Behinola Kuban erakargarri baizen maltzurra zan gizon batek, Simonek, bere bapore zaharrean jarduten eban emigrante klandestinoak New Yorkera garraiatzen. Baina munduko uriburura eroan beharrean, Florida ondoko ugartetxu batera abiatu eta bertan abandonetan ebazan, gogor eta sarkastiko. Honako hau dozue film honen hasikerea; abiapuntua jakingarria dala emoten dau, baina filmaren emoitzea ikusita, ezin da holakorik esan. Gidoia ez da sendoa, ezta interesgarria be, eta filmaren ekintzea nekagarria, duda-mudan dabilen horretarikoa; ganera, behar baino askoz be hutsarte gehiago dagoz; momentu batzuetan ez ...

Donostiar bat, Oscar sariaren bila Musika onenaren izentapenetan, Euskal Herriko konpositore bat dago: Alberto Iglesias donostiarra. Iglesiasek 'The Constant Gardener' entzutetsuaren musikea egin dau, eta Oscarra eskuratzeko lehiatuko da Gustavo Santaolalla ('Brokeback Mountain'), John Williams ('Memoirs of a Geisha' eta 'Munich') eta Dario Marianelli-gaz ('Pride and Prejudice'). Bestalde, Montxo Armendarizen 'Obaba'-k ez dau lortu ingelesez besteko filmik onenaren izentapenik. Espainiako akademiak maila horretan lehiatzeko aukeratu eban Armendarizen lana, baina Hollywoodeko akademiak ez dau holakorik egin. Martiaren 5ean, Los Angelesen ...

Isabel Coixet-ek ingelesez zuzendu eta Tim Robbins eta Sarah Polley protagonista euki dauzen lan hau orain arteko onena izan dala esan deuskue behin eta barriz; ganera, Goya sarietako irabazle nagusia be izan da, baina, nire eretxiz, aurreko lana, 'Mi vida sin mí', film sendoagoa eta osoagoa izan zan, honako hau behar ona dala onartuagaitik be. Film honen gai nagusia isilunetan dago, berba eginda be, esaten eta adierazoten ez dan guztian. Hannak ez dau ia-ia berbarik egiten eta Josefek dan-dana ostentzen ...

'Memoirs of a geisha' pelikulan bizimoduak gogor astindu eta Geisha gureztala bihurtu behar izango dauen neskatila baten ibilbidearen barri emoten deuskue. Filmaren garapena eta erritmoa geldoa izan arren, horrek ez dau esan gura ikus-entzuleak abrozidu behar diranik. Egia da gorabehera batzuk dagozana eta gidoilariak protagonistearen bizitzearen zati batzuei behar baino garrantzi handiagoa emon deutsena kontakizuna apur bat desorekatuz, baina orokorrean pelikula ona dala esan beharra dago. Bestalde, azpimarratzekoa da film hau girotzeko egindako behar aparta: argazki lan bikaina, makillaje sinisgatxak ...

'The family stone' filmak Gabonen inguruan diru erraza helburu daukien familiarteko komedien bersino lotsabako eta ausarta izan gura dau. Eta jomuga hori goragarria izan arren, emoitzea sano goraberatsua da. Kontakizunaren mamina Everett Stonek eta andregaiak mutilaren familiari egindako zoritxarreko bisitan dago. Everett-en gurasoak eta neba-arrebak abegitsuak eta liberalak dira, baina Meredith urduriak gauzarik txarrenak esango dauz unerik txarrenetan. Orduan, seme kuttunaren andregaiaren eta familiaren arteko ezkutuko burrukea hasiko da. Sinopsi labur hori irakurrita, honako hau Gabonetako ohiko komedia biguna dala ...

Munich filmari kritika zorrotzak egin deutsiez zehaztasun historiko falteagaitik, baina kontuan hartu beharra dago gidoia oinarritzen dala benetako jazokizunak ardatz dauzen beste liburu batean. Egia esan, istorioaren puntu nagusiak benetakoak dira, baina bilbea eta personaiak ez; beraz, ez dakit zeintzuk diran Spielberg-en aukera hori kritiketako arrazoiak, filmaren helburua gertakizun historikoen barri emotea ez dalako. Mezua askoz garrantzitsua da: indarkeriaren gurpil zoroa modu gordinean salatzea. Ezaugarri zinematografikoak gorabehera, Spielberg-ek orain dala hogeita hamar urte baino gehiago izandako tragedia abiapuntutzat hartu eta ...

Bizkaie!

Ang Lee zuzendariaren azken film honek Ennis Del Mar eta Jack Twist-en istorioa kontetan deusku; gazte bi honeek 1963ko udea Wyoming-eko Brokeback mendian igaroko dabe artzain lanetan. Biek bizitzan jadetsi gura dabenaren asmo nahiko argia euki arren, mendiko alkarbizitza estuak maitasun istorio sutsu batean murgilduko dauz. Horrek kolokan iminiko dau menditik bajatu osteko bizimodua, biak aldez aurretik finkaturiko ibilbideari jarraitzen ahaleginduagaitik be. Handik aurrera, pelikuleak bizitza osoa iraungo daben ezkutuko hartu-emonak aletuko dauz. Maitasunak eta, aldi beratan, bildurrak ardazkaturiko maitasuna ...

Los Angeles, uri kosmopolita, kaotiko, krudel eta bizia, personek sufridu, poztu, negar egin eta barre egiten daben lekua. Kontakizunaren erritmo bizian harilduriko egitura narratibo bizkor bati esker, modu batera edo bestera lotuta dagozan hainbat istorio eta personaiaren barri eukiko dogu, arrazismo eta bereizkeria ardatz hartuta. 'Crash' jentearen ganeko film bat da, personen gorabehera animikoen ingurukoa. Halanda ze, pelikulan banan-banan azaltzen jakuzan kontakizunetatik harantzago, filmaren ildo nagusia personen alderdirik ilunenetan oinarritzen da, bildur, paranoia, sufrimentu, gorroto eta bortizkerian, hain zuzen. Personaia ...

Bizkaie!

Aurten Santiago Tabernero izentau dabe Goya sarietarako zuzendari barririk onenaren saria irabazteko. Lehenengo lan honetan argi eta garbi erakutsi dau personaien txokorik ostenduenak ederto ezagutzera emoten eta ezin hobeto atondutako gidoiak idazten ez eze antzezleek lan ezin hobea egiteko tresnak emoten be badakiala. Silvia Abascalen beharra on-ona da, baina antzezle talde osoak bikain jardun dau, Junio Valverdek antzezten dauen Fede gaztetxuaren lanetik hasita. Fede ume ameslaria 1975eko Madrilen bizi da, beharginen auzo batean. Alderdi horretarik filmak sasoi horretako argazki egokia ...

'Sud Express' bizimoduen bidekurutze baten ganeko kontakizuna da. Parisetik Lisboara doan trenean barrena kurutzatzen diran persona anonimoen sei istorio agiri dira. Birtute asko topau daitekez tren baten inguruan egindako 'road movie' honetan, baina aitagarrienetariko bat da gaur egungo hainbat gairi, batez be, inmigrazinoaren gaiari oratzeko guran hain ohikoa izaten dan sentimentalismo merkea erabili ez izana. Edozelan be, behin baino gehiagotan politikoki zuzena izateko jokaerea azaldu eta odol txar gehiagoren hutsunea igarri arren, 'Sud Express' filmak hausnarketarako giltzarri asko emoten dauz ...