Etorkizuna REC mundu batean, immateriala, oso manipulagarria eta itxuraz amaibakoa

| Ikusi handiago | Argazki originala

Begihandik sortu eta kudeatutakoa, Getxophoto, Getxon irudian oinarritutako jaialdia da, parte-hartzaileagoa, konprometituagoa eta jasangarriagoa.

Jaialdiak izaera tematikoa dau eta mundu osoko sortzaileen proposamenen bidez, gaur egungo erronkei aurre egin nahi deutsenen plataformea da, hausnarketarako espazioak sortu eta publikoagaz alkarrizketea piztuz.

Horrezaz gan, homogeneizazinoaren eta pribatizazinoaren kontra, espazio publikoa (fisikoa zein onlinekoa) defendiduten dabe atontzaileek, personak batzeko, alkar ezagutzeko, esperimentetako, olgetako eta ospakizun eremu lez aldarrikatzen dabe espazio publikoa. Horrexegatik, programazinoaren zatirik handiena aire zabaleko instalazinoek osotzen dabe, irudiaren eta ingurunearen arteko loturea nabarmenduz eta herritarrakaz hartu-emon horizontalagoak eta parte-hartzaileagoak sortuz.

Lehenik, PAUSA botoia sakatu gendun, ondoren PLAY botoia eta oraingoan REC sakatzeko ordua heldu da. Sinbolo gorri eta biribilak, kamera eta gailu elektronikoetan beti erraz topetan dana, ingelesezko record berbatik hartzen dau izena. Grabau edo erregistrau esan nahi dau. Irudiak memoriagaz dituan hartu-emonak oso garrantzitsuak dira Walter Benjamin, Susan Sontag edo Georges Didi-Huberman alako klasikoek landu izan dituen ikusizko ikasketetan. Baina, gaur egun eta irudiaren teknologia garaikideei jagokenez, zer geratzen da hartu-emon horreetatik?

Erabiltearen eta botatearen kultureak eragiten dau argazkiak edo bideoak ez hartzea momentuak gordeteko, momentu horreek berehala konpartidu eta ahaztuteko baino. Gure sensibilidadea agortzen dauen gehiegizko ugaritasunari aurre egin behar deutsagi, memoria bisual danak zarata huts bihurtzen diralarik. Honi fake irudien ugaltzea –errealidadearen idea kolapsetan dabenak– gehitu behar jako. Horrezaz gan, datu-zentroen egitura-mugek artxiboaren etorkizuna mehatxatzen dabe, bai artxibo personalena, zein zibilizazinoarena.

Horrexek dira, hain zuzen be, ikusizko teknologiek gaur egun paradigma-aldaketa erraldoi bati aurre egin beharra eragiten daben faktoreetako batzuk. Horregaitik, Getxophotoren datorren edizinoan, egoera honetan irudiaren arteak zelan berrasmaetan diran galdetzen deutsagu geure buruari: zein dan artxiboak metatzearen eta kontakizun bat sortzearen arteko aldea, zein dan irudiaren –eta erregistro bisualaren bidez eregitako memoriaren– etorkizuna muturreko REC mundu batean, immateriala, oso manipulagarria eta itxuraz amaibakoa.

Getxophotoren Herri Partaidetza gunea formatu edegia da parte hartu nahi daben guztientzat. Aurtengo gaiari buruzko argazki bakarra bialduta parte hartu daiteke REC gaia ardatz hartuta. Algortako Dendak merkatarien alkartearen eskutik, zure irudietako bat herriko dendetako erakusleihoetan ikusi daiteke. Irudiak bialtzeko azken eguna apirilaren 4a da.

Apirilaren 4ra arte

- Artista parte-hartzaileak dira, besteak beste, John Divola, Anna Barea, Rosa Lacavalla, Martin Bollati, Arno Gisinger, Annie Hsiao-Ching Wang eta Satoshi Fujiwara.

- Komisarioa, barriz, María Ptqk da: 1976an Bilbon jaioa, arteen eta kultura teknozientifikoaren arteko alkarguneetan espezializautako komisarioa, ikertzailea eta kultura-kudeatzailea da. Ikerketa artistikoan doktorea da EHUn, Zuzenbidean lizentziaduna eta Zientzia Ekonomikoetan graduatua, DEA Nazinoarteko Zuzenbide Publikoan Paris II–Sorbonnen eta Kulturaren Zuzenbidean Madrilgo Carlos III Unibertsitatean. Komisariatu dituen erakusketen artean, Soft Power (Amarika Proiektua, 2009), À propos du Chthulucène et ses espèces (Espace virtuel du Jeu de Paume, Paris, 2017), Ciencia fricción. Vida entre especies compañeras (CCCB Bartzelona eta Azkuna Zentroa, Bilbo, 2019-2021), Extinción Remota Detectada (LABoral, Gijón, 2022) eta Máquinas de Ingenio (Tabakalera, Donostia, 2023).