Gozagarririk bako errealidadea

Testua Eta Argazkiak Zigor Aldama 2007-04-16 02:00   Bidaide

Ederra, benetan. Tailandia iparraldeko oihanean, naturea eta gitxiengo etniko exotikoak buztartzen dira. ‘Trekking’ eta abentura zaleentzako, leku parebakoa da eta kultura oso desbardinak ezagutu gura dituenei be gustauko jake. Halanda be, Myanmar (lehen, Birmania) lurraldeagazko mugea herrialdeko eremurik arriskutsuena be bada. Nazino bien arteko tentsino-gunea da, baita droga eta persona trafikatzaileena be. Halanda be, gobernu tailandiarrak oraintsu jarritako kontrolen arrakasteak turismo estilo barri baten loraldia ekarri dau, ohiko zirkuituetatik urrun, kulturea eta abenturea buztartzen laguntzen dauena: ‘true home stay’ dalakoa da, aldi baterako bertako etxeetan bizitea.

Ekimena, Mirror Fundazinoak bultzatuta, garapen bidean dagozan herrialdeetan sortzen dan horreetarikoa da. Helburua bikotxa da: batetik, gitxiengo etnikoen kulturak mendebaldarrei hurreratzea eta, bestetik, prostituzinoaren eta lan baldintza negargarrien mamua herritxu pobreetatik urruntzea. Turismo mueta hau, herritarren etxoletan euren erara biziteko aukerea eskaintzen dauena, oinarri-oinarrian publiko gazte, independiente eta kontzientziatuari zuzenduta egon arren, azken aldian edade guztietako jentea hurreratzen da.

Liz, 27 urteko estadubatuarra, eguzki eta hondartza bila heldu zan Bangkokeko aireportu berora. Tailandiako uriburutik, kontinenteko gune turistikoenetik, herrialdearen hegoaldean ostatu hartzeko eta hainbat hondartza paradisiako bisitetako. Handik egun bira, bildurtuta eskapau eban. ‘Inguru exotikoa eta deskantsua gura nituan baina giro anglosajoia topau neban, palmondoen alkondarakaz jantzitako gazte piloa pantaila erraldoietan ‘premier league’ ingeleseko partiduak ikusten eta zerbeza litroakaz. Ingurua eta paisajeak zoragarriak dira, duda barik, baina gehiegizko turismoa amesgaiztoa lakoa da’. Orduan, lo egiten eban bungalow txikiaren arduradunak proposamen bat egin eutson: herrialdearen iparraldean tour berezi bat egitea, gitxiengo etnikoak bisitetako aukereagaz eta ‘andra jirafa’ lako gai exotikoak lantzeko moduagaz. ‘Probetea erabagi neban eta Mae Hong Son-era joan nintzan, Tailandiako ipar-mendebaldera’.

Lizegaz batera, 16 eta 65 urte bitarteko turista talde batek gitxiengo etnikoen herritxuak bisitetako aukerea izan eban lau eguneko ‘tour’ batean. ‘Gauero, turistei zuzenduta berenberegi preparautako etxoletan hartzen genduan ostatu, aire girotuagaz eta ur beroagaz; eta batetik bestera minibus erosoetan eroaten ginduezan. Herritxuek, errealidadea baino, ikuskizunaren itxurea euken baina ‘home stay’ dalakoaren bertsino ‘light’ hau, akaso, aproposena da inguruko segurtasunagaz arduratuta dagozan horreentzako edota, beste barik, erosotasuna gura dabenentzako’. Baina esperientzia horrek ez eban Lizen kuriosidadea erabat asetu. Gida turistikoek animauta eta Mirror Fundazinoaren webgunea bisitau ostean, ‘tribuen tourra’ egitea erabagi eban.

Elektrizidaderik eta edateko urik barik. Lo egiteko, alfonbratxu txiki bat; jateko, arroza eta barazkiak. Goizaldeko bostetan, oilarrak emoten deutso hasierea egunari. Aurretik, kilometroak eta kilometroak oinez, Chiang Rai probintziako oihanera. Emakumezkoak, ur bila; gizonezkoak, etxolak egiteko material bila: egurra eta banbua. Horrelakoa da hemengo bizimodua, gozagarririk barik. Tradizinozko erropak gitxik janzten ditue eta janzten dituenen erropak ez dira leku turistikoetan ikus daitekezanak lako jantzi ederrak. Ez dago ‘souvenir’ dendarik, ezta hanburgesak jateko lekurik be. ‘Egia esan, erosotasun batzuk faltan botaten dira’, dino Lizek, ‘baina urtean 500 euroko errenteagaz bizi dan jentearen bizimodua ezagutzeko modurik zuzenena da. Esperientzia honi esker, geurea baloretan eta bizi garan mundua zelakoa dan ikasten da’.

Lizegaz batera, Hitomi eta Sayuri, oraintsu lizentziautako 22 urteko japoniarrak, banbuz egindako eremutxu zarratu batean plastikozko kazo bategaz garbitu behar dira. Ganera, txiza eta kaka animalia zaratatsuz inguratutako oihanean egiten ditue, lurrean egindako zulo batean. ‘Ez da masokismo kontua’, dino Hitomik, ‘bizimodu desbardina sentidu gura dogu, kaleko girotik urrun, dokumentaletan baino ikusten ez doguzan persona horreetatik hur’. Japonian, graduazinoa lortu barri dabenen artean oso ohikoa da ‘home stay’ dalakoa. ‘Edukazino akademikoaren gehigarri legez hartzen da, turismoa egiteko modu aberasgarria’, ganeratu dau Sayurik.

Aye ibilbideen eta turistei ostatu emoteko prest dagozan familiakaz egin beharreko negoziazinoen arduraduna da. ‘Inguruko gitxiengo etnikoen herritxuentzako, ‘home stay’ dalakoa laguntzino garrantzitsua da. Bizirauteko beharrezkoa dan nekazaritzatik bizi dira eta turismoa diru-iturri aitagarria da eurentzako. Ganera, personen trafiko ilegalaren mehatxupean bizi dira eta turismo mueta horri esker, arrisku hori gitxitu egiten da. Urtero, % 50 egiten dau gora persona honeekaz bizi gura daben turisten kopuruak eta, ganera, gero eta jente helduagoa jasoten dogu. Ekarpena oso garrantzitsua da lurraldearen garapenerako eta, duda barik, kontzientziaz egindako turismo horrek mesede egiten deutso komunidadeari’.

Ikusi argazki guztiak handiago