Roberto Gavaldón mexikarraren atzera-begirakoa egingo dau Zinemaldiak

| Ikusi handiago | Argazki originala

Donostiako 67. Zinemaldiak atzera-begirako mamintsua eskainiko deutso Roberto Gavaldón (1909-1986) zinemagile mexikarrari, haren estilo soil, klasiko eta errealistea gaur egungo publikoari erakusteko. 1945 eta 1974 urteen artean zuzendu zituan hogei pelikula emongo ditue.

Zikloan Euskadiko Filmategiak eta San Telmo Museoak lagundu dabe, eta Donostian irailean erakutsi eta gero, Madrilera eroango dabe, Espainiako Zinematekara.  Programautako filmetako batzuk Mexikoko Zinemateka Nazionalak eta Filmoteca de la UNAMek zaharbarritu ditue.

Atzera-begirakoagaz lotuta, liburu monografikoa be argitaratu eta aurkeztuko dabe Donostian. Argitalpena Quim Casasek eta Ana Cristina Iriartek koordinauko dabe, eta bertako artikuluen egileen artean Mirito Torreiro, Nuria Vidal, Dolores Tierney, Marina Díaz... dagoz, baita Gavaldónen lanei buruzko Mexikoko aditu garrantzitsuenetako batzuk be (Rosario Vidal Bonifaz, Carlos Bonfil, Eduardo de la Vega, Fernando Mino, Viviana García Besné, Héctor Orozco, Rafael Aviña eta Paula Astorga). Zinemagilearen seme Roberto Gavaldón Arbidek liburuaren aurkezpenean parte hartuko dau.

Roberto Gavaldón 1909an jaio zan, Chihuahua estaduan, eta gazterik sartu zan zinemearen munduan. Lehenik eta behin, estra, aktore eta gidoilari ibili zan. Ondoren, zuzendari-laguntzaile izan zan, harik eta 1945ean lehenengo film luzea zuzendu eban arte. Hiru hamarkadako ibilbidean, gai melodramatikoak landu zituan batez be, estilo soil, klasiko eta errealistearen bidez.

Macario filmari esker (1960), Canneseko Zinema Jaialdian hartu eban parte Gavaldónek, eta Oscar Sarietan ingelesez ez dan film onenaren saria irabazteko lehenengo hautagai mexikarra izan zan. Donostiako Zinemaldian be egon zan (1953an, Acuérdate de vivir filma aurkezten).

Bere ibilbidearen azken urteotan, gai sozialagoak lantzen hasi zan, eta bere filmek egoera bidebakoak salatzen zituen. Arazoren bat edo beste ekarri eutsan horrek Gavaldóni, esate baterako, Rosa Blanca ez eban 1972ra arte estreineterik izan, askoz lehenago amaituta euki arren. 1979an zuzendu eban azken filma, eta 1986an hil zan, Mexiko Urian.