'Mathilde maitatzeko moduak', Gabiriaren testuak Murugarrenen musikeagaz

| Ikusi handiago | Argazki originala

‘Mathilde maitatzeko moduak’ Txuma Murugarren musikariaren eta Julen Gabiria idazlearen arteko alkarlanetik sortutako emonaldia da. Murugarrenen 10 abesti harilkatuta, Gabiriak istorio bat kontauko dau eta alkar osotzera etorriko dira musikea eta berbak. Gabiriaren istorioak kontetan ez deuskuna, Murugarrenen kantek kontauko deuskue, eta alderantziz.

Formazino erakargarri batek osotuko du aitatutako bikotea: Rafa Aceves izango da pianoan eta Natxo Beltran baterian.

Istorioaren narratzaileak guztiz zehaztuta ditu bizitza eta etorkizuna, itxura batean. Bat-batean, barriz, bizitza egonkor hori hankaz gora jar leiken jolas bat bururatu jako: kalera urten eta topetan dauen lehenengo neskearen atzetik hasiko da, itsu-itsuan. Edonora doala be, segidu egin beharko deutso neska horri, ondorio guztiakaz. Jazarpen hutsa izan eitekean, espiotza-jolas ezdeusa, gizon abroziduaren kapritxo arina. Baina ez da jolasa, gitxiago, ganera, neska horri agendea jausten jakon momentutik eta narratzaileak agenda horretako telefono batzuetara deitzeko erabagia hartzen dauen arte. Nor da neska hori? Norengandik doa igesean? Nor da Mathilde, zergaitik begiratzen dau beti atzerantz?