Itzulpenak lau eskutara

"Itzulpen-lan bat beste norbaitekin partekatzearen esperientzia bitan izan dut, eta biak oso diferenteak izan dira.

Lehenengoan Itziar de Blas eta biok elkarrekin itzuli genuen “Marizipriztinek ez du zorioneko galeperrik nahi”. Egundoko esperientzia izan zen. Itziarrek jatorrizko ipuina irakurri eta berehala kutsatu zidan entusiasmoa eta testu hura euskaratzeko irrika. Hasiera-hasieratik egin genuen dena elkarrekin, behin eta berriro irakurri, eztabaidatu, landu… Oso kontent gelditu ginen emaitzarekin.

   

“Suite Frantsesa” lanaren kasua desberdina izan da: denboraz larri ikusi nuen neure burua bete beharreko epea betetzeko, eta Inazio Mujika editorearekin hitz egin ondoren, erabaki genuen hobe genukeela bitan zatitzea. Ni lehenengo parteaz arduratu nintzen eta Joxe Antonio Sarasola bigarrenaz. Esan beharra dago nahiko antzeko irizpideak ditugula, nik uste, bi itzultzaileok literatur itzulpenean. Horren jakinaren gainean, Inazio Mujikak hartu zuen bere gain bi parteak bateratzeko eta koherentzia emateko lana eta ardura.

Bi egoera desberdin, bi esperientzia desberdin… emaitza onekoak biak ala biak hala ere, nik uste.

Itzulpena biren artean egitea erabakitzen denean, bat baino gehiago izan daitezke formulak:

- pauso guztiak (irakurri, berrirakurri, aztertu, eztabaidatu…) elkarrekin egin, itzultze-lana erdibanatu eta batak besteari bere itzulpena pasatu, oharrak egin, orraztu, zuzentzeko…

Badagoz aitatu dogun kasua baino gehiago be itzultzaileak tamdemean ibili osteko fruitua emon dabenak, halan da ze, besteren baten gaiaren ganeko beste zeozer ekarteko asmotan geratzen gara, irakurleak halan gurako daualakoan...