Kantetan eta olgetan

Ardi Txikia Beti Bildots 2009-11-10 20:05   Musikea Egunokaz haurtzaindegiko guraso batzuri ikastaro bat emotea egokitu jat. Umeen berbeta, kantua eta olgeta dauka izena. Denporan atzera egin dot salto, eta neure burua honeek langoak kantetan ikusi dot ostera be: “Dira, dira, zezenak dira, baltz-baltzak dira, buztana motza, adar zorrotza…” , “Akerra ikusi dogu, baratzean jaten…”, “Bela,bela jauna. Aita non da Jauna? Aita soloetan…”. Ez dakit lotsea izango ete dan, baina gaurko gurasoek ez dabe altu kantetan, ez dabe barrerik egiten abesten dagoazala… Niri, ostera, irribarreak urteten deust, eta amagaz kotxean joaten gintzezanekoak jatoztaz burura. Kotxean kantetan genduan guk. Modu aproposa zan bidean entreteniduta joateko, inori gerrarik emon barik. Baina, kantua ez da asia edo jolaserako tresna hutsa. Umeak, txikerretan, kantuaren bitartez lasaitzen dira sarritan, norbere bildurrak kanporatzeko era bat dira, arreta lantzeko biedak dira eta hizkuntzarekiko lotura estuagoa garatzen laguntzen dabe, erritmoa landuteaz eta berbarako solturea  hartuteaz ganera. Batzutan gurasoren batek pailazoarena egiten ez ete dogun galdetzen deutsola bere buruari, hori begitantzen jat… Espero dot irudipena izatea bakarrik… eze ume kantak, olgetak, errezitaduak… atxinatik hain modu naturalean transmitidu badira, eta luzaroan iraun, zeozegaitik izango da.