Felixiana Inebasoko

1
Bertso barriak kantetan noa
(i)auskeraz eta (i)eroso
etorri hona inor badago
entzun eiteko ganoso.
Nor nazan bere esan behar dot
jakin daizuen hobeto:
Jataben jaio ta hazikoa naz,
Franzisko Orbegozoko.

2
Emaztegaie nor izen dodan
esan behar dot egie
Felixiana Inebasoko
izen da neure nobie.
Sarritten ondo jakinek gara
bata bestean barrie;
lehengo bidea itxitte orain
hartu dau bide barrie.

3
Aitte ta ama prest egon ziren
gu biok ezkonduteko
eta nobiek agindu eustan
etxea arreglateko.
Txarrie bere opa eustien
gure banendun hilteko;
baita hil gendun txarrie bere
bion artean jateko.

4
Ahaidetasune dekogula-ta
banandu gure geittue
gaur dabilena zelangoa dan
denboraz ikusikue.
Niganik kendu behar dauela
berotu dautse burue;
Franziskok orain azalduko dau
nortzuk daukean errue.

5
Errudunek bi jakinek dire
zein direan aitte ta ama,
herriko parroko jauna barrez
ez da gitxien daukana.
Hau da lehengusu nauria eta,
aita besoko dodana;
hauxe da beragana deitute
txaskue emon deustana.

6
Interesagaz eginegaittik
munduko bardintasune
amodioak apurtutea
ez da tokaten jakune.
Non dago aita, non dago ama,
non parrokoan zentzune?
Amodioak amodioa
dau beti bere lagune.

7
Hasikeratik egiten bada
ezkontza gustubakoa,
hori da gorputze ta arimea
betiko galdutekoa.
Poz handiegaz eginegaittik
ezkontza gozo-gozoa;
halanta bere agertuten da
samintasunik nahikoa.

8
Entzun hau ondo zagozienok
ezkontziaren begire
amorebako ezkontzak gero
okerrak izaten dire.
Egun horretan kurtze astun bet
dator lepoan erdire;
hauxe behar da gero eroan
kalbarioko mendire.

9
Kalbarioko mendi puntera
kurtzea eroatea
errez eztana erakutsiten
daukagu Jesus maitea.
Eztakienak eztaki zer dan
ezkonduaren nekea;
hau ezta ume negarrik barik
txokolatea hartzea.

10
Agur eta agur Felixiana
ta agur errudun guztiek
gauzak ederto argittu dodaz
Jaungoikoari graziek.
Buruko minik ezteust emoten
berba egitten hasiek;
hau papertxuau bete dauenak
esango leukez egiek.