Karolina Almagia

Primos

Giro infantila igarten jako filmari. Txiste gehiegi egiten ditue eta hain graziosoa izan nahi dozunean, batzuetan kontrako erantzuna sortarazoten dozu.

Tambien la lluvia

Inperialismoa eta kolonialismoa dira Iciar Bollainek eta bere senar eta gidoigile Paul Lavertyk jorratu dituen gaiak También la lluvia izeneko pelikulan. Euriaren ura be ostu nahi deutseelako multinazionalek Boliviako baserritar txiroeei, pelikulan islatzen dan legez.

No controles

Seguru nago Borja Cobeagak etorkizun handia dauela zinemagintzan eta ez nintzateke harrituko Hollywoodek eskaintza mamitsua egingo baleutso. Izan be, bere filmek hona ailegetan diran komedia erromantiko amerikar askok baino grazia handiagoa daukie.

Badator 'No controles' Borja Cobeagaren bigarren film luzea

Unax Ugalde protagonista dauen erritmo biziko komedia erromantiko eta barregarri honek, George Cukor-en Historias de Filadelfia eta Marianico el Cortoren umorea nahasten dau, zuzendariaren esanetan.

Balada triste de trompeta

Antza, ez dot ondo ulertu Balada triste de trompeta filma. Hori da han eta hemen goraipatu daben filma? Nik ikusten ez dodan zeozer ostenduta dago? Tarantino liluratu dau pelikula honek? Alex de la Iglesia sinpatikoak sinatuko ez baleu, hain kritika onak izango leukez?

Biutiful

Edonor deprimiduteko modukoa da Alejandro Gonzalez Iñarrituren azken filma. Gupidabakoa. Eta hain tristea, zikina eta iluna da, ez dauela ezta bere helburua beteten: bidegabekeriaren kontrako sentimentuak sortarazo baino, amorrua eragiten dau. Zuzendariaren kontrako amorrua, hain zuzen be.

Patxi Juaristi: 'bihar-etzi gizarte indibidualistagoa, hedonistagoa eta arriskutsuagoa izango dogu'

Bon Appétit

Zeozelako substantzia edo zuztarra falta jako pelikula honi, baina txarrik ez deutsu egingo, batez be sukaldaritzea eta amodiozko istorioak gustoko badozuz.

The social network

Gauza asko esan dira film honi buruz eta ia danak onak. Osterantzean, kritika zein ikuslegoa hainbeste liluratu dauen filmak nahiko indiferente itxi nau ni. Ez dot ukatuko, ondo zuzenduta eta interpretauta dago, gidoiagaz be asmau dabe. Zer falta jako, orduan? Pelikulea ez da txarto abiatzen, nahiz eta lehenengo alkarrizketak apur bat literarioak izan...

Bicicleta, cuchara, manzana

Zelan gustauko litxakizu izatea pelikula hau? galdetzen deutso hasieran Carles Bosch zuzendariak Pasqual Maragalli. Dibertigarria, erantzuten dau berak. Eta ikusleak pentsetan dau une horretan, dokumental hori edozein modukoa izan daitekela, dibertigarria ez behintzat.

'Bajo los cielos de Asia', Iñaki Ochoa de Olzaren askatasun pasinoa erakusten dauen liburua

'Inongo eskolatan edo unibersidadetan ez dot ikasi hango edur eta hatx artean ikasi dodana. K2 mendiak bizitzaren egiazko balioa erakutsi deust: bizitza bera heriotza barik ezertan geratzen dala. Mendi horrek urrundu egin dau nigandik behin betiko gure errutinazko ongizate egoera' idatzi eban Ochoa de Olzak K2 menditik bueltau zan lehenengo aldian.

Karlos Linazasoro: 'Literaturea, gauza guztien ganetik, jolasa da'

Bright Star

Pelikula barea, zehetasun guztiak zaintzen dituana, landazabal ingelesaren paisajeari aparteko garrantzia emoten deutson argazki multzo indartsu bategaz. Eta, erdian, literaturea. Gertatzen dana da, gaur egun entzunda, Keats-en poemak eztiegiak subertatzen dirala eta, nire ustez, olerkiak irakurten diranean, filmak interesa galtzen dau.